We moeten er geen doekjes omwinden: (mantel)zorgers die zichzelf op de eerste plaats zetten, al is het maar voor even, zijn van een zeldzame soort.
Omwille van de grote motivatie en betrokkenheid, ben je geneigd om je eigen grenzen te verleggen en eigen verwachtingen en noden te negeren.
- "hier heb ik geen tijd voor"
-" er is niemand die me kan vervangen"
- "zo lastig is het nu ook weer niet, ik kan nog wel even door"
- "er is toch niemand die weet wat het is om in mijn schoenen te staan"
- "wat gaat het uitmaken?"
- . . .
En dit zijn allemaal terechte bekommernissen en drempels.
Maar wordt het dan straks beter?
Heb je een plan B voor als jij eronderdoor gaat?
Nabijheid is eigen aan de relatie tussen (mantel)zorger en zorgvrager.
Het is net die nabijheid die het moeilijk maakt om liefde, pijn en leed van iemand die jou lief is te verdragen. Daar kom je vaak niet ongeschonden uit.
Maar als je er volop in zit, zie je soms niet meer waar wel nog mogelijkheden liggen, of waar ruimte voor kan vrijgemaakt worden.
Ik nodig je uit om een komma te zetten na je belemmeringen en een vervolg
te schrijven aan het verhaal dat je nu leeft.
Je hoeft enkel de eerste stap te zetten.
Pasklare antwoorden zijn er dus niet, anders had je die zelf al lang gevonden!
We gaan samen jouw verhaal verkennen, voelen wat er leeft in je hart en hoe je opnieuw meer verbinding met jezelf kan maken.
We gaan voor een gezonde balans tussen wat je te
geven hebt en wat je op de één of andere manier kan ontvangen.
Hier geef jij jouw ruimte vorm en ik ondersteun je.
Een proces op jouw tempo maar met de nodige uitdagingen van mijn kant, want ik wandel immers
maar tijdelijk met je mee.
In elke Vlaamse beleidstekst lees je hoe belangrijk het is om "ook de noden van de mantelzorger te detecteren en te beantwoorden".
Over hoe dit in de praktijk kan gebeuren, bestaat echter minder duidelijkheid.
Ik vind het belangrijk dat ook de grote groep 'verborgen mantelzorgers' een duidelijker gezicht en een luidere stem krijgt.
Dit kan door jullie verhalen te delen met een ruimer publiek, en via structurele acties mijn steentje bij te dragen naar een (mantel)zorgvriendelijke samenleving.
Als (mantel)zorger loop je snel het risico om de
verbinding met jezelf kwijt te raken.
Je kan hieraan werken via individuele coaching
maar ook door verbinding met anderen aan te gaan.
Via laagdrempelige workshops krijg je terug voeling
met wat je leuk vindt, waar je energie van krijgt en
wat je mogelijks nog wil realiseren.
Op de vrijblijvende ontmoetingsdagen kan je op een speelse manier verbinden met anderen.
Copyright © Alle rechten voorbehouden
